Het meest lastige aan mijn leven als fulltime homesitter (zonder eigen woning) zijn de momenten waarop ik even geen oppashuis heb. Gemiddeld genomen kan zo’n periode één tot twee weken duren. Deze periode heeft nu een negatieve lading, met een focus op schaarste. Zou ik het ook kunnen ombuigen naar iets positiefs, een oppasbreak?
Oppas-gat
De momenten waarop er een “gat” is tussen twee oppasklussen. Ik heb er momenteel nog een negatieve associatie bij.
Oké, er is wel een bepaald basisvertrouwen: ik verwacht niet dat ik onder een brug hoef te slapen. Er komt een oplossing. Maar toch. Er is vaak op de korte termijn nog geen plan A, B of C.
Het gaat vaak een beetje zo:
- Drie weken tot de dag des oordeels: nog weinig aan de hand, misschien af en toe een lichte kriebel #zenuwen. Het vertrouwen overheerst nog.
- Twee weken tot de dag des oordeels: het begint nu toch wel spannender te worden. Langzaam begin ik na te denken over een Plan B of C. Ik ga meer mensen informeren. Soms word ik overvallen door een gevoel van moedeloosheid.
- Een week tot de dag des oordeels: ik begin hem toch echt een beetje te knijpen. Ik kan me – weliswaar korte momenten – ontheemd en radeloos voelen.
Het onderdak in zo’n tussenfase komt meestal niet vanzelf en easy op mijn pad. Ik informeer zoveel mogelijk mensen, maak Stories op Insta (zelfs vrienden helpen mee en delen mijn Stories) en denk na over welke vriendin er misschien even op vakantie is.
Het gaat met een hoop moeite, getrek en geleur. Althans zo voelt het.
En dat is volgens mij niet de bedoeling.
Wanneer wordt overgave, naïviteit of passiviteit? Struisvogelpolitiek?
Maar hoe dan wel?
Een leerproces van overgave en vertrouwen, i guess?
Maar wanneer wordt overgave, naïviteit of passiviteit? Struisvogelpolitiek? En wanneer is dat tandje bij gewenst, zonder dat het weer doorschiet naar te hard mijn best doen, neediness, forceren en frustratie?
Uiteindelijk komt het altijd goed, dus dat hou ik mezelf dan maar voor. Ook al gaat het wel vaak gepaard met (enige) stress.
Omdenken
Ik realiseer me dat ik mijn gedachtes rondom deze situatie beter zou kunnen ombuigen. Want ergens voelt het als falen om geen oppashuis te hebben. Ik voel me ontheemd en wordt geconfronteerd met het feit dat ik geen eigen woning, geen (externe) veilige plek heb om naar terug te keren. En het anderen om hulp vragen is iets waar ik niet per sé blij van word.
Ik wordt geconfronteerd met onzekerheid, angst, eenzaamheid en de oplossing van mijn hoofd is: ik wil weer een eigen plek. Maar vraagt deze situatie mij misschien om terug te keren naar de veilige plek in mij?
Het voelt als falen om geen oppashuis te hebben. Ik voel me ontheemd en wordt geconfronteerd met het feit dat ik geen veilige plek heb om naar terug te keren.
Ik zou de situatie ook kunnen ombuigen: yay, ik ben vrij! Even geen verantwoordelijkheid voor een huis(dier). Vakantie! Een oppasbreak!
Maar ik vond het nog lastig om er zo in te staan, omdat het niet als vakantie voelt en ik me niet (financieel) vrij voel om tijdens een oppasbreak op plekken te verblijven die tientallen euro’s (of meer) per nacht kosten. Wat overigens wél is wat ik het liefst zou doen en ervaren!
Het lijkt me ultiem om de vrijheid te hebben en voelen om te wonen waar ik wil, op de manier zoals ik dat wil.
Terwijl ik tegelijkertijd ook geleerd heb, dat échte vrijheid en overvloed van binnen zit. Dat het niet afhankelijk zou moeten zijn van je omgeving. Als ik…. heb of kan, dán voel ik me vrij of ervaar ik overvloed. Een ‘als-dan redenering’ is een denkfout en niet helpend. Daarmee ga je niet het leven creëren dat je wenst.
Het lijkt me ultiem om de vrijheid te hebben en voelen om te wonen waar ik wil, op de manier zoals ik dat wil.
Want je kunt het pas aantrekken als je het NU al bent. Je moet het NU al zijn. Dus NU al vrijheid en overvloed voelen. Door op deze frequenties komen, trek je meer van hetzelfde aan.
Ik mag dankbaarheid gaan voelen voor een oppasbreak. Het bied immers ook nieuwe kansen en mogelijkheden wanneer ik even niet op hoef te passen. Ik mag vrijheid en overvloed voelen tijdens deze periodes. Bijvoorbeeld door te ervaren dat er helpers op mijn pad verschijnen die mij gratis onderdak bieden. En dat is misschien voor een deel van mij niet de perfecte oplossing… maar misschien is het wel wat ik nodig heb?
Ervaar jij nu al overvloed en vrijheid in jouw leven?
Wil je meer info of een kennismakingsgesprek plannen?
Ga voor Oppashuis naar: https://homyhomesitters.com/contact/
En voor Opruimhuis naar: Contact Opruimhuis – Homy